निष्ठा असावी तर अशी!

स्थानिक स्वराज्य संस्था आणि महानगरपालिकांच्या निवडणुकांचे वारे वाहू लागले की, राजकारणात एक वेगळाच 'धांगडधिंगा' पाहायला मिळतो. विधानसभा किंवा लोकसभेच्या तुलनेत या निवडणुकांचे गणित स्थानिक पातळीवर अत्यंत गुंतागुंतीचे असते. इच्छुकांची संख्या मोठी असल्याने उमेदवारीसाठी होणारी चढाओढ, पक्षांतरे आणि नाराजीनाट्य हे आजच्या राजकारणाचे अविभाज्य भाग बनले आहेत. तिकीट न मिळाल्यामुळे रडणारे, आक्रोश करणारे किंवा बंडखोरीची भाषा करणारे नेते आपण रोजच पाहतो. अशा हिडीस आणि अस्थिर राजकीय वातावरणात जेव्हा एखादं व्यक्तिमत्त्व केवळ निष्ठेपोटी सत्तेची चालून आलेली संधी नाकारतं, तेव्हा त्याकडे राजकीय विश्वाचा एक नवा आदर्श म्हणून पाहिलं जातं. अक्षता तेंडुलकर यांनी दादरमध्ये नेमकं हेच करून दाखवलं आहे.

अक्षता तेंडुलकर म्हणजे दादरमधील भाजपचा एक धडाडीचा आणि आश्वासक चेहरा. केवळ निवडणुका आल्यावर घराबाहेर पडणाऱ्या नेत्यांपैकी त्या नाहीत. स्थानिकांच्या समस्या असोत, फेरीवाल्यांचा त्रास असो किंवा बांगलादेशी आणि रोहिंग्या घुसखोरीसारखा अत्यंत संवेदनशील विषय असो; अक्षता तेंडुलकर नेहमीच आक्रमकपणे आंदोलनात पुढाकार घेताना दिसतात. सोशल मीडियावर त्यांच्या कार्याची आणि थेट संघर्षाची झलक नेहमीच पाहायला मिळते. त्यांच्या राजकारणाचा केंद्रबिंदू हा नेहमीच राष्ट्रवाद आणि समाजहित राहिला आहे. गेली दहा वर्षे सातत्याने भाजपच्या माध्यमातून त्यांनी जमिनीवर काम केले असून, दादरच्या प्रत्येक गल्लीत त्यांनी स्वतःचा स्वतंत्र असा लोकसंग्रह तयार केला आहे.

महानगरपालिका निवडणुकीसाठी अक्षता तेंडुलकर दादरमधून लढण्यास इच्छुक होत्या, ही बाब सर्वश्रुत होती. मात्र, युतीच्या जागावाटपात दादरमधील संबंधित प्रभाग शिवसेनेच्या वाट्याला गेल्यामुळे त्यांना भाजपच्या चिन्हावर निवडणूक लढवणे तांत्रिकदृष्ट्या अशक्य झाले. अशा वेळी अनेक नेते 'पायाला भिंगरी' लावून दुसऱ्या पक्षात प्रवेश करतात. अक्षता तेंडुलकर यांच्या बाबतीतही ही शक्यता निर्माण झाली होती. खुद्द मुख्यमंत्री एकनाथ शिंदे यांनी मोठे मन दाखवून त्यांना शिवसेनेतून उमेदवारी देऊ केली होती. यासाठी त्यांना शिंदेंच्या 'नंदनवन' निवासस्थानी बोलावण्यात आले होते. एका बाजूला शिवसेनेचा 'एबी' फॉर्म आणि पक्षप्रवेशाची तयारी पूर्ण झाली होती, तर दुसऱ्या बाजूला दहा वर्षांची भाजपमधील राजकीय कारकीर्द होती.

सामान्यतः अशा परिस्थितीत कोणीही व्यक्ती सत्तेच्या संधीला प्राधान्य देते. मात्र, अक्षता तेंडुलकर यांनी जे केलं ते थक्क करणारं आहे. त्यांनी मुख्यमंत्री एकनाथ शिंदेंना अतिशय नम्रपणे आणि मोठ्या मनाने कळवले की, "एका निवडणुकीसाठी मी माझी गेली दहा वर्षांची निष्ठा आणि ज्या पक्षाने मला ओळख दिली, तो पक्ष सोडू शकत नाही." त्यांनी आपल्या फेसबुक पोस्टवरूनही हे स्पष्ट केलं की, जरी दादरच्या जागा मित्रपक्षाला गेल्या असल्या तरी आपली कोणावरही नाराजी नाही. त्यांनी अपक्ष लढण्यासही नकार दिला आणि पक्षाच्या ध्येयधोरणांशी एकनिष्ठ राहण्याचा निर्णय घेतला.

अक्षता तेंडुलकर यांचा हा निर्णय केवळ त्यांच्या राजकीय परिपक्वतेचे दर्शन घडवत नाही, तर तो एका मोठ्या आदर्शाचा पाया रचतो. ज्याप्रमाणे एकनाथ शिंदे मुख्यमंत्री होत असताना देवेंद्र फडणवीस यांनी पक्षादेश मानून स्वतःची भूमिका बाजूला ठेवली, तोच कित्ता आता त्यांच्या नेतृत्वाखाली काम करणाऱ्या कार्यकर्त्यांनीही गिरवल्याचे दिसते. सत्तेसाठी वाट्टेल त्या थराला जाणाऱ्यांच्या या जगात अक्षता तेंडुलकर यांनी स्वतःची एक वेगळी ओळख निर्माण केली आहे. उमेदवारी नाकारून पक्षाशी एकनिष्ठ राहणाऱ्या अशा 'रणरागिणी'चे उदाहरण आगामी अनेक पिढ्यांसाठी प्रेरणादायी ठरेल. राजकारणात सत्तेपेक्षाही 'निष्ठा' महत्त्वाची असते, हे त्यांनी आपल्या कृतीतून सिद्ध केले आहे. त्यांच्या या निस्पृह भूमिकेला आज संपूर्ण राजकीय वर्तुळातून एक कडक 'सॅल्युट' मिळत आहे.